Waarom heb je je schoenen nou nog niet uit? Doe nou maar gewoon. Je mag daar niet met schoenen aan naar binnen. Omdat ze het schoon willen houden en schoenen waarmee je buiten bent geweest, zijn niet schoon. Geef maar, ik houd ze wel vast. Nee, die raken we niet kwijt, die doen ze straks in een bak. Met die formuliertjes waar jullie namen op staan. Kom, hier blijven staan. Nou niet op je blote voeten gaan rondlopen, het is hier niet schoon.

Daar staat je naam ja. Dat? Dat is mijn telefoonnummer. Omdat ze mij moeten kunnen bellen als er iets met jullie is. Gewoon, als jullie opgehaald willen worden of zo. Ja, dat kan ook, als jullie je pijn hebben gedaan kunnen ze mij ook bellen. Weet ik niet, gewoon, ergens in de winkel. Ja natuurlijk kom ik jullie halen als ze me bellen. Maar jullie gaan eerst lekker spelen, toch? Niet meteen laten bellen hoor, ik moet wel wat dingen uitzoeken in de winkel en dat duurt wel even. Maximaal een uur, jullie mogen niet langer dan een uur spelen. Omdat er dan weer andere kindjes naar binnen willen. Kijk, er staat ook een TV.

Die mevrouw? Die schrijft jullie namen op een sticker. Dan weten ze hier precies hoe jullie heten. Doe je mouw eens omhoog voor die stempel. Jawel, dat moet. Kijk, ik krijg ook een stempel, we hebben allemaal hetzelfde nummer. Nu weten ze dat we bij elkaar horen. Als ik jullie dan kom halen, krijg ik de goede kindjes mee. Niet die van een andere mamma. Want dan kloppen de nummers niet, snap je? Mooi.

Zo, sticker op je t-shirt. Laten zitten hè. Jawel, die kan er makkelijk weer vanaf. Als we weer naar huis gaan, eerder niet. Dat nummer gaat er ook weer af ja, dat doen we thuis met een beetje zeep. Nou, lekker spelen dan maar! Ik haal jullie over een uurtje op, oké? En dan zijn er gehaktballetjes.